تخریب شناختی در کودکان مبتلا به اختلالات خونی: مقایسه کودکان مبتلا به هموفیلی و لوسمی ‌لفوبلاستیک حاد با کودکان سالم

چکیده زمینه و هدف: سرطان کودکی نوعی اختلال کشنده در نظر گرفته می‌شود و به دلیل پژوهشهای زیادی که در مورد آسیبهای روان شناختی کودکان مبتلا به سرطان انجام شده، پیشداوری بیشتری به این گروه معطوف شده است. هدف این پژوهش مقایسه گروه کودکان مبتلا به سرطان و گروه کودکان مبتلا به بیماری هموفیلی بود.   روش بررسی: این مطالعه علی ـ مقایسه‌ای بر روی 50 کودک مبتلا به هموفیلی، 50 کودک مبتلا به لوسمی‌حاد و 50 کودک سالم در محدودۀ سنی 12-7 سال مراجعه‌کننده به بیمارستان مفید انجام گرفت. در این پژوهش جهت ارزیابی عملکرد حافظه فعال از نرم‌افزار آزمون حافظه فعال ان‌بک (N-Back)، به منظور بررسی نگهداری توجه از آزمون عملکرد پیوسته (CPT) و برای بررسی کارکردهای اجرایی گروه‌های مورد مطالعه از آزمون دسته‌بندی کارت‌های ویسکانسین (WSCT) استفاده شده است. داده ها از طریق آزمونهای تحلیل واریانس تک متغیری، آزمون کروسکال والیس و آزمون یومن-ویتنی داده ها تحلیل شدند.   یافته ها: کودکان مبتلا به هموفیلی و کودکان مبتلا به لوسمی‌حاد در آزمون حافظه فعال ان‌بک در متغیرهای پاسخ درست و بدون پاسخ، ضعیف‌تر از کودکان سالم عمل کردند (001/0 >P) اما در متغیر زمان واکنش تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مقایسه نگهداری توجه، کودکان مبتلا به هموفیلی در متغیرهای خطای ارایه پاسخ، خطای حذف و تعداد پاسخ صحیح ضعیف‌تر از کودکان سالم عمل کردند (001/0 >P)؛ اما تفاوت معناداری در متغیر زمان واکنش بین این دو گروه از کودکان بیمار مشاهده نشد. نتایج نشان داد کودکان مبتلا به هموفیلی در متغیر  کارکردهای اجرایی از جمله تعداد طبقات، درصد خطاها، درصد صحیح ها و خطای درجاماندگی ضعیف‌تر از کودکان مبتلا به لوسمی‌حاد عمل کردند. کودکان مبتلا به هموفیلی در برخی شاخص ها با کودکان مبتلا به لوسمی‌حاد تفاوت نداشتند (مانند حافظه فعال) و در برخی موارد از آنها عملکرد بدتری داشتند (مانند کارکردهای اجرایی) و هر دو گروه نسبت به گروه کودکان سالم عملکرد ضعیف تری نشان دادند.   نتیجه گیری: تصور می‌شود که به دلیل وخامت لوسمی‌در مقایسه با بیماری هموفیلی، پیامدها و آسیب های شناختی آن وخیم تر باشد، در حالی که پژوهش نشان داد بیماریهای مزمن دیگر مانند هموفیلی می‌توانند آسیبهای شناختی در همان حد و بدتر ایجاد کنند. نتایج این پژوهش، تاکید می‌کند، برای کودکانی با بیماریهای مزمن مرتبط با اختلالات خونی، مداخلات شناختی ضروری است.